1915'te Long Bar'ın baş barmeni, Hainan'ın Ngiam Tong Boon adındaki bir adasından gelmişti. Bir fikri vardı. Hanımların yanaklarının pembe tonuyla uyumlu ama gizli bir cin sling içeren masum bir meyveli içecek gibi görünen bir kokteyl hazırlamak. Bayanlar, bu içeceği saygınlıklarına zarar getirmeden içebilirlerdi! Ngiam, çeşitli malzemeleri denedikten sonra, Singapore Sling olarak bilinen içkiyi mükemmelleştirdi.

Gerisi miksoloji tarihine damgasını vurmuş bir hikaye: bir asırdan fazla bir süre sonra Ngiam'ın yarattığı bu içecek, daha doğrusu bu içeceğin bir versiyonu olan günümüzdeki Singapore Sling, Ngiam'ın orijinal tarifinden biraz farklı olduğu için bu içeceğin farklı bir versiyonu dünyanın dört bir yanındaki bar ve restoranlarda kopyalanmaktadır. Her yeni Raffles oteli açıldığında, Sling bir saygı duruşu olarak yeni bir yerel tarifle (aşağıda) yeniden tasarlanır. 
 

Onlarca yıl boyunca tanınmış birçok kişi Singapore Sling'i beğeniyle sipariş etti. Bunların arasında gazeteci Hunter S. Thompson da vardı. Thompson, 1971 tarihli çığır açan eseri “Las Vegas'ta Korku” ve “Nefret” eserlerinde bu kokteyl "yanında meskal likörü ile" birlikte sunulmuştu. Bu referans (meskal likörü olmadan), kitabın 1998 yılında sinemaya aktarıldığı film versiyonuna taşındı. Başrollerdeki Johnny Depp ve Benicio del Toro, Singapore Sling’e yeni ve havalı bir imaj kattı. Ayrıca “Las Vegas Singapore Sling'de Korku ve Nefret” nasıl yapılır başlıklı bir dizi sosyal medya gönderisinden bahsetmiyorum bile. 
 
Ne acıdır ki, Ngiam Tong Boon aynı yılın ilerleyen günlerinde öldüğü için başarısını tadacak çok zaman bulamadı. Kuşkusuz mirasıyla gurur duyardı; çünkü yaratığı tat, çevre bilincinin bir simgesi olmuştu. Raffles Hotel Singapore'da bir Sling'e eşlik eden pipetler çevre dostu patates nişastasından yapılır ve satılan her 25 Sling için otel Sumatra veya Kalimantan yağmur ormanlarında bir ağaç diker.